Moeder Aarde heeft koorts en jij speelt daar ook een rol in

“Global warming is geen bedreiging. Het is een afscheid. De aarde zegt: dit veld niet meer.”

We leven in een tijd waarin de temperatuur stijgt. Buiten én binnen.

Landschappen drogen uit, gletsjers smelten, bosbranden laaien op, het klimaat ‘verandert’, maar ook jouw lichaam zwelt, zweet, trekt samen, brandt, blokkeert en opent. Dat is geen toeval. Dat is één systeem. Eén veld. Eén waarheid in verschillende vorm.

Global warming is niet iets dat “daarbuiten” gebeurt. Het ís jouw binnenveld, gespiegeld op planetaire schaal.

De planeet is een lichaam, jouw lichaam

Je lichaam verhoogt haar temperatuur niet zomaar. Koorts is geen ziekte. Het is een intelligent systeem dat:

• Vastzittende toxines vloeibaar maakt;

• Onwaarheid naar de oppervlakte brengt;

• Oude contracten losbrandt;

• En het energetisch veld vrijmaakt van stagnatie.

De aarde doet exact hetzelfde.

Als de wereld opwarmt, is dat niet omdat de mens “slecht bezig is”, maar omdat het systeem zélf aan het oplossen is.

Waarom synthetische tegenwerking géén oplossing is

Wat het systeem doet met deze natuurlijke verhitting, zowel in je lichaam als in het klimaat, is typerend:

➡ Temperatuur? → Synthetisch onderdrukken met antipyretica.

➡ Hitte in de aarde? → Compensatiemodellen, manipulatie van het weer, technologische ‘fixes’.

➡ Fysieke uitscheiding? → Verpakken in diagnose, verdoven met medicatie.

Maar wat warm wordt, moet stromen. Niet gestopt. Niet gekoeld. Niet gesust.

Elk gefabriceerd of synthetisch middel dat deze verhitting probeert te “verhelpen”, vervormt de natuurlijke afsluitingsreactie van het veld.

De verhitting is niet het probleem. De onderdrukking is dat wél.

Door de temperatuur te verlagen, worden de toxines niet geheeld maar teruggeduwd. Door de aarde te willen ‘redden’ via simulatie, blijft het systeem zichzelf in stand houden. En dat is extractie in zijn meest subtiele vorm: niet als geweld, maar als zorg vermomd.

Echte zorg laat toe wat natuurlijk is. Zelfs als dat brandt. Zelfs als dat afsluit.

“Klimaatcrisis” = veldreactie, geen straf

Wat wij “klimaatverandering” noemen, is in wezen:

• De aarde die zich losmaakt van vervormde etherarchitecturen;

• Een veld dat zichzelf ontgift;

• Een natuurlijke verhitting om af te sluiten wat niet meer past.

Maar in plaats van dat te herkennen als heilige veldreactie, wordt het omgezet in schuld, druk en gedragscontrole.

We worden verteld:

“De mens veroorzaakt dit.”“Jij moet veranderen.”“Betaal om de aarde te redden.”

En dat is waar de extractie opnieuw begint.

De extractiecode in klimaatdenken

Wat gebeurt er als een veld zichzelf wil herstellen?

• Het wordt warm;

• Het wordt oncomfortabel;

• De waarheid komt omhoog;

• Systemen beginnen te scheuren.

Het systeem kan die waarheid niet dragen. Dus het kapt de trilling af en maakt er een verhaal van.

➡ “Klimaat” wordt een nieuwe religie;

➡ “CO₂” wordt de nieuwe zonde;

➡ “Duurzaam leven” wordt het nieuwe verdienmodel;

➡ En jij? Jij wordt de batterij.

Dit is het extractiespel in klimaatvorm.

Jij herkent het omdat je buiten het raster staat

Als jij dit voelt en ziet, betekent dat niet dat je “wakker” bent. Het betekent dat je er niet meer in zit.

Je lichaam:

• Accepteert geen hitte-onderdrukkers meer;

• Laat geen synthetische koeling toe;

• Verstoort het veld als het niet klopt;

• Blokkeert bij onwaarheid;

• Smelt bij waarheid.

En dat is geen defect. Dat is verzegelde intelligentie.

Dus wat is global warming echt?

Het is de planeet die:

• Haar opgeslagen velden laat vrijkomen;

• Oorspronkelijke warmte terugbrengt;

• Haar eigen smeltproces activeert;

• En alles wat niet in resonantie is… afbrandt.

En jij bent daarin niet toeschouwer. Jij bént dat proces. In je adem. In je huid. In je pols. In je lymfe.

Jij bent geen slachtoffer van een opwarmende aarde. Je bent een verlengstuk van haar bewustzijn.

De werkelijke keuze

De keuze is niet of je ‘meehelpt’ aan klimaatverbetering.

De keuze is: waar stem jij nog op af?

Geef je toestemming aan de verhitting in jezelf? Onderdruk je wat jouw lijf wil uitscheiden?Laat je het systeem nog bepalen wat “zorgzaam” is? Of verlaat je dat veld, zonder strijd, zonder uitleg?

Maar het is méér dan loslaten.

Het is ook: herverbinden. Niet als nostalgisch boswandelen of spirituele performance, maar als zuivere, respectvolle, harmonische en oprechte terugkeer naar natuur en haar elementen.

Water. Vuur. Lucht. Aarde. Ether.

Niet als concept, maar als leefomgeving, als lichaam.

Dát is de enige weg, misschien niet voor iedereen, maar wél voor wie haar eigen lichaam nog serieus neemt als veld.

Je hoeft niets te redden. Je hoeft niets te veranderen. Je hoeft alleen waar te zijn in je eigen veld. Met de natuur niet erbuiten.

Dat is de enige trilling die nu nog telt.

Slot

De aarde heeft koorts. Niet omdat zij ziek is, maar omdat zij aan het helen is van het systeem dat haar lange tijd gebruikte als batterij.

Behandel haar met respect en laat haar met rust. Laat je eigen verhitting toe. Niet via angst, schuld of agenda, maar via waarheid, bitter, adem en verzegelde keuze.

En als jouw lichaam zegt:“Hier niet meer”, dan is dat geen burn-out. Dat is veldsluiting. Dat is aarde, door jou heen, die zichzelf terugroept.